Nowe wyzwanie dodało jej skrzydeł. Niewiele myśląc, skręciła z głównej drogi i wpadła między drzewa. Ścieżka była tu wąska i nierówna, więc nie mogła jechać zbyt szybko. Jednak to, co straciła, zmniejszając prędkość, nadrobiła manewrami. Cały czas trzymała się środka, więc Edward, który był tuż za nią, nie miał dość miejsca, by ją wyprzedzić. Kiedy z zarośli wyjechała na otwartą przestrzeń, wyprzedzała go o dobre dwie długości. Wiedziała, że szybko ją dogoni, więc zrobiła zwrot w lewo i zaczęła wspinać się na następne wzniesienie.

- Ach, tak?
Łzy nabiegły jej do oczu, bo jego ostatnie słowa były bardzo bliskie prawdy i okazały
wypowiedziawszy ten komplement, złożył jej ukłon na kontynentalną modłę. - Poczytuję
Wszystko przepadło. Były to chyba najkrótsze zaręczyny na świecie. Lękał się samej
życia. Tylko kiedyż on był rozsądny?
Edward skończył czytać akta dopiero późnym popołudniem. Niektóre z materiałów zadziwiły go, inne przeraziły, jeszcze inne wprawiły we wściekłość. I choć przeczytał każde słowo, nadal nie był pewien, czy zdołał poznać Bellę. Mimo to chciał z nią porozmawiać. Zdawał sobie sprawę, że może być już za późno, niemniej chciał spróbować. Zwłaszcza że teraz sam przystąpił do spisku.
Ciarki przeszły mu po plecach na ten widok. Zrozumiał, że Kurkow jest niespokojny,
że brzmi to absurdalnie. - Poduszka zaszeleściła, gdy przekręcił głowę, żeby spojrzeć w górę.
Kozacy rzucili się ku niemu wszyscy naraz, lecz on wywijał już szablą, trzymaną w
spodziewał się, by Kurkow ją uwolnił, gdy on odda się w jego ręce, lecz przynajmniej
- Dobrze. – Zaczął wiązać swoje różowe trampki do kostki. Wstał szybko z kucek,
- Nie potrzebuję wdzięczności, tylko współpracy.
- Zaskoczyła cię moja odmowa? - spytała ostrożnie.
- Co takiego? - Z wrażenia przestała rozpinać mu koszulę. - Ja? Nago w sali konferencyjnej?

Później, sześć godzin później, odezwał się motelowy budzik i nieprzytomna
- Czy tobie się wydaje, że się rozklejasz? - zażądała odpowiedzi. - Czy
zatroskany. Fakt ten jeszcze bardziej ją wystraszył. Zmienia się w człowieka,
- Kimberly! - Rainie wrzasnęła drugi raz. - Pistolet! - Musiały odzyskać
samochodu i szybko wyjechała z posiadłości Quincy'ego.
- Już go lubię - wyznała szczerze Rainie.
zamknięta.
Co się tam, u diabła, wyprawia?
się spotykać.
zagrożeniu, ale unieszkodliwiła Montgomery'ego dwoma celnymi strzałami.
sterylizowany nóż i opanowana dłoń z igłą. Pewnych spraw nigdy nie wolno
tak zbudowana, żeby zapaść się i nie zmiażdżyć klatki piersiowej i wewnętrznych organów
rem, który nie chce wywiązywać się z obowiązków ojcowskich. Zawsze jest
przestał albo przyszedł po nią. Chętnie z nim pójdzie, jeśli tylko wypuści jej młodszą siostrę.
Prawnik próbował z nim rozmawiać. Opowiedział Danny’emu, czym zajmuje się adwokat