- Póki moja kuzynka nie wyjdzie za mąż, będzie mieszkać wraz z matką pod moich

Wyprostowała się, speszona, że profesorka przyłapała ją na bujaniu w obłokach.
- Do kościoła.
Obiecuję, że będę już grzeczna!
- Muszę tam iść, Vincent. Nie pozwól im budzić gości. Zaraz wracam.
- Jemu nie podoba się moja suknia, mamo - powiedziała dziewczyna płaczliwie. Broda
- Była sierotą - przyznał. - Jednak nasze małżeństwo okazało się pomyłką. Bała się zostawać sama, więc zrezygnowałem z pracy. Próbowałem ją kochać. Miała urodzić moje dziecko. Jednak nie potrafiłem się zmusić do miłości. W końcu zaczęła mnie nienawidzić. Nie obwiniam jej o nic.
- Długi ten objazd?
A Liz? Co z Liz?
nieskładną odpowiedź i łzy.
wodę łódki z łopocącymi na wietrze białymi żagielkami.
Lady Welkins chwyciła ją za ramię.
przyćmiewając anemiczne światło poranka, które sączyło się przez okno.
- Nie rób ze mnie łajdaka. Rose powiedziała mi co najmniej z tuzin razy, że nie chce
Tom odwiedził kilku dealerów. Firma Service Indu-

- Nie. To musi być pańskie nazwisko. I niech pan nie prosi o wyjaśnienie, bo nic nie
- Czy ma to jakieś znaczenie?
Ujął jej dłonie.
Ledwie Lucia spoczęła w grobie, zamknęli sprawę. Nie powiedzieli mu o tym, ale Santos wiedział, że tak właśnie się stało. O pewnych rzeczach nie trzeba mówić, tak są oczywiste. Kto by się przejmował nic nie znaczącą dziwką, prawda?
Zatrzymał się przy ławce.
Jednak niedługo Lily zabraknie. Choćby najtroskliwiej się nią opiekował, choćby czuwał nad nią dzień i noc - odejdzie.
- Miło mi panie poznać, lady Howard, lady Alice.
- Czy kiedykolwiek przegrała pani w sprzeczce?
narzucało. Złoty był baldachim nad łóżkiem oraz ciężka, elegancka kapa. W trzech oknach
Liz zapisała polecenie w swoim zeszycie, wzięła teczkę i przeszła do kserokopiarki. Miała już kończyć kopiowanie, kiedy w pojemniku zabrakło papieru. W tej samej chwili usłyszała głos Bebe dochodzący z korytarza; dziewczyna musiała stać tuż obok uchylonych drzwi sekretariatu.
- Spojrzała na męża, po policzkach popłynęły jej łzy.
Został. Dni płynęły, zamieniały się w tygodnie, potem w miesiące. Santos ani się obejrzał, jak minął kwartał. Nie miał pojęcia, co go trzymało w domu Lily. Tak jak powiedział jej na samym początku, zamierzał odpocząć, nabrać sił, zarobić kilka dolców i ruszyć w dalszą drogę.
- Domyślam się, że ciężko. - Santos spojrzał Rickowi prosto w oczy. - Ale mnie to nie dotyczy. Nie szukam pomocy. W Baton Rouge czeka moja babka.
Alexandra skinęła głową i ruszyła za Emmą do jadalni. Potrzebowała jakiegoś zajęcia,
- Po co odchodziłaś z CIA? Co stoi na przeszkodzie, by zrealizować marzenia o nowym życiu?